Preparing to use Family Learning

Όλοι οι άνθρωποι μαθαίνουν διαφορετικά, σύμφωνα με το δικό τους μαθησιακό στυλ που
προσαρμόζεται στα ατομικά τους χαρακτηριστικά. Τα διαφορετικά υπάρχοντα μαθησιακά
στυλ αναφέρονται στον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουμε, με ποιους όρους μας είναι
ευκολότερο να αφομοιώσουμε τις πληροφορίες ή ποια αισθητηριακά κανάλια προτιμάμε για
να επεξεργαστούμε τα διάφορα μαθησιακά περιεχόμενα. Η γνώση του μαθησιακού μας
στυλ θα μας επιτρέψει να προσδιορίσουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορούμε να
αναπτύξουμε καλύτερα τις δεξιότητές μας.
Τόσο στην τάξη όσο και στο σπίτι, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε το μαθησιακό
στυλ των παιδιών μας, ώστε να τους προσφέρουμε το καλύτερο μαθησιακό περιβάλλον,
αυξάνοντας έτσι τα κίνητρά τους, καθώς και αξιοποιώντας στο έπακρο τις προσωπικές τους
ικανότητες.
Όταν πρόκειται να μιλήσουμε για στυλ μάθησης, συναντάμε διάφορα μοντέλα, όπως το
νευρογλωσσικό μοντέλο των Bandler και Grinder (οπτικό, ακουστικό και κιναισθητικό), το
μοντέλο πολλαπλών νοημοσυνών του Gardner (γλωσσική, μαθηματική, μουσική,
κιναισθητική, χωρική, διαπροσωπική και ενδοπροσωπική), το μοντέλο του Kolb
(συγκλίνουσα, αποκλίνουσα, αφομοιωτική και προσαρμοστική) ή το μοντέλο των Honey και
Mumford (ενεργητική, αναστοχαστική, πραγματιστική και θεωρητική).
Στυλ μάθησης σύμφωνα με το νευρογλωσσικό μοντέλο
Το Νευρογλωσσικό Μοντέλο των Bandler και Grinder περιγράφει τρεις βασικούς
τύπους μαθησιακών στυλ:
Οπτικό – Αυτό το στυλ μάθησης δίνει προτεραιότητα στην αίσθηση της όρασης ως
μηχανισμό απόκτησης πληροφοριών. Τα άτομα με κατεξοχήν οπτικό στυλ μάθησης
τείνουν να έχουν έντονη φαντασία και προτιμούν εικόνες, γραφήματα ή φωτογραφίες
ως εργαλεία μάθησης.
Ακουστικό – Το ακουστικό στυλ μάθησης περιλαμβάνει κυρίως ερεθίσματα που
γίνονται αντιληπτά από τον ακουστικό πόρο. Αυτοί οι τύποι ανθρώπων είναι
εξαιρετικοί συνομιλητές και έχουν ευκολία στη μουσική και τις γλώσσες. Τους αρέσει
να σχολιάζουν ό,τι έχουν διαβάσει ή κάνει και να επαναλαμβάνουν τραγούδια ή
στιχάκια.
Κινησιοαισθητικό – Αυτό το μαθησιακό στυλ δείχνει προτίμηση στην κίνηση και το
παιχνίδι ως μηχανισμούς μάθησης έναντι της όρασης ή της ακοής. Οι άνθρωποι με
κινησιολογικό στυλ μάθησης είναι γενικά ανήσυχοι και έχουν ταλέντο στο χορό ή στα
σπορ.
Στυλ μάθησης σύμφωνα με το μοντέλο πολλαπλών
νοημοσυνών – Το μοντέλο του Gardner ορίζει οκτώ
διαφορετικούς τύπους νοημοσυνών:
Γλωσσική – Τα άτομα με αυτόν τον τύπο νοημοσύνης έχουν την ικανότητα να
εκφράζονται τόσο προφορικά όσο και γραπτά. Είναι σε θέση να γίνονται εύκολα
κατανοητοί.
Λογικό-μαθηματικό – Σε αυτούς τους ανθρώπους κυριαρχεί η χρήση της λογικής
και των δεδομένων. Εκτιμούν τη μαθηματική βεβαιότητα και δεν τους αρέσει να
αφήνουν τα πράγματα στην τύχη.
Οπτική-χωρική – Αυτός ο τύπος νοημοσύνης επικρατεί σε άτομα με έντονη αίσθηση
προσανατολισμού και αισθητικής. Συλλαμβάνουν ευκολότερα τις πληροφορίες όταν
αυτές βρίσκονται σε γραφική ή οπτική μορφή και προτιμούν τη γραπτή από την
προφορική έκφραση.
Μουσική – Οι άνθρωποι με αυτό το είδος νοημοσύνης είναι εξαιρετικοί μουσικοί και
συνθέτες. Παρουσιάζουν ιδιαίτερη ευαισθησία στους ήχους και τους ρυθμούς.
Σωματική-κινητική – Αυτός ο τύπος νοημοσύνης είναι χαρακτηριστικός για άτομα με
καλές σωματικές και κινητικές δεξιότητες, όπως οι ηθοποιοί, οι χορευτές ή οι
αθλητές. Προτιμούν την πρακτική εφαρμογή από τη θεωρητική επιχειρηματολογία.
Νατουραλιστική – Αυτός ο τύπος νοημοσύνης χρησιμοποιείται για την ανίχνευση
των παραμικρών διαφορών στο περιβάλλον. Τα άτομα με αυτόν τον τύπο
νοημοσύνης είναι σε θέση να διακρίνουν τις πληροφορίες με ευκολία.
Διαπροσωπική – Οι άνθρωποι με αυτόν τον τύπο νοημοσύνης είναι
ενσυναισθητικοί άνθρωποι, με την ικανότητα να κατανοούν τα συναισθήματα των
άλλων. Αναπτύσσουν εύκολα μόνιμες σχέσεις και είναι ικανοί στη μη λεκτική
επικοινωνία. Αυτός ο τύπος νοημοσύνης επικρατεί συνήθως στους δασκάλους, τους
ψυχολόγους ή τους δικηγόρους.
Ενδοπροσωπική – Αυτός ο τύπος νοημοσύνης χαρακτηρίζει τους ανθρώπους με
αυτοπεποίθηση, οι οποίοι γνωρίζουν τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία τους.
Στυλ μάθησης σύμφωνα με το μοντέλο του Kolb
Το μοντέλο του Kolb καθορίζει τέσσερα στυλ μάθησης που βασίζονται στην εμπειρία:
Συγκλίνουσα – Αυτό το στυλ μάθησης χαρακτηρίζει τους αντικειμενικούς
ανθρώπους, οι οποίοι εκτιμούν τη λογική και τη λογική. Μαθαίνουν καλύτερα όταν
μπορούν να ερευνούν και να χρησιμοποιούν επαγωγικούς συλλογισμούς.
Αποκλίνοντες – Αυτός ο τύπος ανθρώπων απολαμβάνει τις προκλήσεις. Τείνουν να
είναι συναισθηματικοί και δημιουργικοί. Μαθαίνουν πιο εύκολα μέσα από σύντομες
και περιεκτικές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν ενεργά. Τείνουν επίσης να
βαριούνται εύκολα.
Αφομοιωτής – Οι άνθρωποι στους οποίους κυριαρχεί αυτό το μαθησιακό στυλ είναι
σκεπτόμενοι και προσεκτικοί στα συμπεράσματά τους. Αναλύουν τις συνέπειες των
πράξεών τους πριν τις πραγματοποιήσουν. Είναι παρατηρητικοί και υπομονετικοί και
προτιμούν να περνούν απαρατήρητοι.
Προσαρμοστής – Αυτό το μαθησιακό στυλ χαρακτηρίζει ρεαλιστές ανθρώπους με
εξαιρετικές ικανότητες επίλυσης προβλημάτων. Μαθαίνουν καλύτερα μέσα από τον
πειραματισμό.
Στυλ μάθησης σύμφωνα με τους Honey και Mumford
Οι Honey και Mumford πρότειναν τέσσερα στυλ μάθησης:
Ενεργός – Οι άνθρωποι με ενεργό στυλ μάθησης είναι ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι που
απολαμβάνουν νέες εμπειρίες. Είναι δραστήριοι και τους αρέσει να βρίσκονται σε
ομάδες. Απολαμβάνουν τις νέες δραστηριότητες βραχυπρόθεσμα και βαριούνται
μόλις χάσουν τον ενθουσιασμό τους.
Αντανακλαστικοί – Αυτοί οι άνθρωποι είναι γενικά συνετοί τόσο στις πράξεις τους
όσο και στα συμπεράσματά τους. Συνήθως εξετάζουν όλες τις πιθανές εναλλακτικές
λύσεις πριν από την εκτέλεση ενός έργου. Προτιμούν να παρατηρούν και να
παραμένουν αποστασιοποιημένοι σε κάθε κατάσταση προκειμένου να γνωρίζουν
όλες τις λεπτομέρειες πριν συμμετάσχουν.
Θεωρητικό – Οι άνθρωποι με θεωρητικό στυλ μάθησης χαρακτηρίζονται από
μεθοδικότητα και δομημένη συμπεριφορά. Είναι ορθολογικοί και αντικειμενικοί και
τείνουν να είναι τελειομανείς. Αναλύουν τα γεγονότα στο πλαίσιο της λογικής και
τους αρέσει να συνθέτουν.
Πραγματιστής – Αυτό το στυλ μάθησης ορίζει τους πρακτικούς και ρεαλιστές
ανθρώπους. Τείνουν να είναι ανυπόμονοι και προτιμούν τον πειραματισμό από τη
θεωρία.
Υπάρχει μια προφανής σχέση μεταξύ των μαθησιακών στυλ του Kolb και της HoneyMumford. Έτσι, το αποκλίνον στυλ μάθησης του Kolb αντιστοιχεί σε ένα ενεργητικό-
αναστοχαστικό στυλ στο μοντέλο Honey- Mumford, ενώ το συγκλίνον στυλ αντιστοιχεί σε
ένα συνδυασμό του θεωρητικού και του πραγματιστικού στυλ του Kolb. Ομοίως, το
αφομοιωτικό στυλ του Kolb συγκρίνεται με ένα στοχαστικό-θεωρητικό στυλ στο μοντέλο
Honey-Mumford, και τέλος, το προσαρμοστικό στυλ Honey-Mumford αποδεικνύεται ότι είναι
ένας συνδυασμός του ενεργητικού και του πραγματιστικού στυλ του Kolb.
Παρά την ύπαρξη καθορισμένων μαθησιακών μοντέλων, δεν θα πρέπει να τα
χρησιμοποιούμε ως κλειστές ετικέτες που οριοθετούν το μαθησιακό μας στυλ. Οι άνθρωποι
δεν έχουν ένα μόνο μαθησιακό στυλ, αλλά έναν μοναδικό συνδυασμό στυλ που εξαρτάται
από την προσωπική τους κατάσταση, τη βιολογική τους προδιάθεση ή το κοινωνικό,
συναισθηματικό και περιβάλλον τους, μεταξύ άλλων παραγόντων. Αυτός είναι ο λόγος για
τον οποίο η γνώση των μαθησιακών μας στυλ θα πρέπει να χρησιμεύει μόνο ως οδηγός
που μας επιτρέπει να εμπλουτίσουμε και να αξιοποιήσουμε τις ικανότητές μας.
Στην περίπτωση των ενηλίκων ή ακόμη και των εφήβων, υπάρχει η δυνατότητα
αυτοαξιολόγησης που θα μας επιτρέψει να προσδιορίσουμε το δικό μας μαθησιακό στυλ,
γνωρίζοντας πώς προτιμάμε να μαθαίνουμε ή να αποκτούμε νέες γνώσεις. Είναι, ωστόσο,
πιο δύσκολο στα παιδιά, για τα οποία η ανάλυση από τον δάσκαλο ή από τον γονέα στην
περίπτωση της οικογενειακής μάθησης είναι απαραίτητη για την εξατομίκευση της
διδασκαλίας.
Ο τρόπος για να προσδιορίσουμε τόσο το δικό μας μαθησιακό στυλ όσο και αυτό των
παιδιών μας είναι να απαντήσουμε σε λιγότερο ή περισσότερο απλά ερωτηματολόγια που
μας επιτρέπουν να εντοπίσουμε τις προτιμήσεις μας και να ανακαλύψουμε τις ικανότητές
μας.
Είναι βολικό να προσδιορίσουμε τι είδους ερεθίσματα μας ελκύουν (μουσικά, οπτικά…), τι
υλικά προτιμάμε όταν μαθαίνουμε (βιβλία, παιχνίδια, βίντεο…), ή πώς αντιμετωπίζουμε μια
εργασία με μεγαλύτερη επιτυχία (ομαδικά ή ατομικά, συνεργατικά ή ανταγωνιστικά κ.λπ.).
Στην περίπτωση της οικογενειακής μάθησης, είναι απαραίτητο να παρατηρούμε τα
ενδιαφέροντα των παιδιών μας, τα παιχνίδια τους, το περιβάλλον, τους ανθρώπους και
τους ήχους γύρω τους. Προσπαθήστε να παρατηρήσετε ποια υλικά, δραστηριότητες,
παιχνίδια ή άνθρωποι ενδιαφέρουν τα παιδιά σας. Παρατηρήστε τον τρόπο με τον οποίο
τους αρέσει να περνούν τον χρόνο τους, τα πράγματα που τα διασκεδάζουν ή τον τρόπο με
τον οποίο ανταποκρίνονται στα ερεθίσματα.
Η γνώση του δικού μας μαθησιακού στυλ ή στυλ μάθησης θα μας βοηθήσει να
εξατομικεύσουμε τη διδασκαλία μας σύμφωνα με τα δικά μας ενδιαφέροντα και κίνητρα,
ενισχύοντας τις ικανότητές μας και διευκολύνοντας την πρόοδό μας. Τόσο στην τάξη όσο
και στο σπίτι, η μάθηση με βάση τα μαθησιακά στυλ των μαθητών απαιτεί διαφοροποίηση
και συνδυασμό διδακτικών μεθοδολογιών και στρατηγικών που εξασφαλίζουν τη βέλτιστη
διδακτική-μαθησιακή διαδικασία.
Πηγές
Στυλ μάθησης
https://www.universia.net/mx/actualidad/vida-universitaria/cuales-son-tipos-aprendizajeaqui-te-lo-desvelamos-1143835.html
https://psicologiaymente.com/desarrollo/estilos-de-aprendizaje
https://www.educaciontrespuntocero.com/noticias/estos-son-los-modelos-y-estilos-deaprendizaje/
https://maestradecorazon.com/estilos-de-aprendizaje-caracteristicas-y-refuerzos
Θεωρίες ή μοντέλα μάθησης
https://psicologiaymente.com/inteligencia/teoria-inteligencias-multiples-gardner
https://blog.educs.mx/estilos-de-aprendizaje-howard-gardner
https://estilosdeaprendizaje.org/estilos-de-aprendizaje-de-kolb/
https://concepto.de/aprendizaje-auditivo-visual-y-kinestesico/

Όταν εξετάζουμε τον τομέα των μαθησιακών στυλ, διαπιστώνουμε ότι έχουν γίνει πολλές
έρευνες στον τομέα αυτό, οι οποίες έχουν οδηγήσει σε διαφορετικές προσεγγίσεις και
μεθοδολογίες.
Υπάρχουν διάφοροι ορισμοί για τον όρο “μαθησιακό στυλ”. Οι πιο συνηθισμένοι είναι οι εξής:
– Honey και Mumford (1992): “μια περιγραφή των στάσεων και των
συμπεριφορών που καθορίζουν τον προτιμώμενο τρόπο μάθησης ενός
ατόμου”.
– Felder (1996): “χαρακτηριστικές δυνάμεις και προτιμήσεις στους τρόπους με τους
οποίους [οι μαθητές] προσλαμβάνουν και επεξεργάζονται τις πληροφορίες”.
– James και Gardner (1995): ένας “σύνθετος τρόπος με τον οποίο, και οι συνθήκες
υπό τις οποίες, οι μαθητές αντιλαμβάνονται, επεξεργάζονται, αποθηκεύουν και
ανακαλούν με τον πιο αποδοτικό και αποτελεσματικό τρόπο αυτά που
προσπαθούν να μάθουν”.
Είναι φανερό ότι οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι κάθε άτομο προσεγγίζει τη διαδικασία
της μάθησης με διαφορετικό τρόπο. Είναι ζωτικής σημασίας να μάθουμε το μαθησιακό στυλ
των παιδιών μας, ώστε να μπορέσουμε να τα βοηθήσουμε να μάθουν πιο αποτελεσματικά,
εφαρμόζοντας τη σωστή στρατηγική μάθησης. Επιπλέον, όταν ένας μαθητής δεν
υποστηρίζεται στο μαθησιακό του στυλ από το περιβάλλον διδασκαλίας, θα αντιμετωπίσει
σοβαρές δυσκολίες στη μαθησιακή διαδικασία.
Οι γονείς μπορούν εύκολα να εντοπίσουν τις προτιμήσεις των παιδιών τους, τον τρόπο με
τον οποίο μαθαίνουν πιο γρήγορα και την ατμόσφαιρα στην οποία τα παιδιά τους είναι πιο
πιθανό να μάθουν.
Τα βασικά μαθησιακά στυλ είναι το οπτικό, το ακουστικό, το αναγνωστικό/γραφικό
και το κιναισθητικό (VARK). Τα κύρια χαρακτηριστικά των μαθητών ανάλογα με το
μαθησιακό τους στυλ και οι στρατηγικές διδασκαλίας που πρέπει να εφαρμόζονται για τη
βελτιστοποίηση της μαθησιακής τους διαδικασίας είναι τα εξής
Οπτικοί μαθητές:
Προτιμούν να δουν κάτι για να το μάθουν.
Χαρακτηριστικά:
● Εύκολη απεικόνιση αντικειμένων.
● Απολαύστε τη μάθηση από πίνακες, γραφήματα και διαγράμματα.
● Δυσκολεύονται να θυμηθούν προφορικές οδηγίες ή μαθήματα.
● Να θυμάστε καλύτερα τι φαίνεται ή πότε χρησιμοποιούνται οι επιδείξεις.
● Λειτουργεί καλύτερα αν εξηγείται η συνολική διαδικασία για ένα έργο πριν από την
έναρξη.
● Αποσπάται εύκολα η προσοχή σας από την κίνηση.
● Παρατηρήστε αντί να ενεργείτε ή να μιλάτε.
● Το μυαλό ξεφεύγει μερικές φορές κατά τη διάρκεια λεκτικών δραστηριοτήτων.
● Συνήθως καλοί ορθογράφοι.
● Απομνημονεύστε βλέποντας γραφικά ή εικόνες.
● Δεν αποσπάται εύκολα η προσοχή του.
● Βρίσκουν δύσκολες τις προφορικές οδηγίες.
● Θυμηθείτε τα πρόσωπα.
● Doodle.
● Επιμελής, προσεγμένη εμφάνιση.
● Λεπτομέρειες ειδοποιήσεων.
Στρατηγικές:
● Χρησιμοποιήστε διαγράμματα, πίνακες και γραφήματα.
● Αποφύγετε τους περισπασμούς (παράθυρα, πόρτες κ.λπ.)
● Χρήση χρώματος, όπως η υπογράμμιση ή η χρήση χρωματιστών μολυβιών.
● Χρησιμοποιήστε χάρτες μυαλού, κάρτες μνήμης, διαφάνειες, αφίσες, ταινίες κ.λπ.
● Καθίστε τα κοντά στο δάσκαλο, ώστε να μπορούν να βλέπουν τις εκφράσεις του
προσώπου και τις χειρονομίες.
● Χρησιμοποιήστε χρωματική κωδικοποίηση για σημαντικές πληροφορίες.
● Αφήστε χρόνο για να διαβάσετε τις εργασίες σιωπηλά.
● Εμφάνιση σημαντικών πληροφοριών που πρέπει να θυμάστε.
● Κρατήστε ένα περίγραμμα των βημάτων που πρέπει να ακολουθήσετε.
● Δώστε στους μαθητές πολλές ευκαιρίες να παρατηρούν τους άλλους.
● Παρέχετε ποικίλο οπτικό υλικό για τη διευκόλυνση της μαθησιακής διαδικασίας.
Ακουστικοί μαθητές:
Οι ακουστικοί μαθητές προτιμούν να ακούν πληροφορίες προκειμένου να τις μάθουν ή να
τις θυμούνται. Χαρακτηριστικά:
● Ακολουθεί εύκολα προφορικές οδηγίες.
● Απολαύστε συζητήσεις, δυνατές αναγνώσεις, συζητήσεις και αντιπαραθέσεις.
● Προτιμούν τη μουσική από την τέχνη.
● Μπορεί να μιλούν στον εαυτό τους ενώ ολοκληρώνουν μια εργασία.
● Θα ταξινομήσει τις ιδέες συζητώντας τις.
● Αποσπάται εύκολα η προσοχή σας από ένα θορυβώδες περιβάλλον κατά τη διάρκεια
της μελέτης.
● Μιλούν στον εαυτό τους.
● Δυσκολεύονται με τις γραπτές οδηγίες.
● Τους αρέσει να τους διαβάζουν.
● Απομνημονεύστε διαδοχικά.
● Απολαύστε τη μουσική.
● Ψιθυρίζουν στον εαυτό τους ενώ διαβάζουν.
● Απόσπαση της προσοχής από το θόρυβο.
● Σιγοτραγουδήστε ή τραγουδήστε.
● Εξωστρεφής από τη φύση του.
● Απολαύστε δραστηριότητες ακρόασης.
Στρατηγικές:
● Οι ομάδες μελέτης είναι ένα αποτελεσματικό μέσο μελέτης για αυτόν τον μαθητή.
● Ηχογραφήστε διαλέξεις και μαθήματα για να τα ακούσετε αργότερα.
● Διαβάστε δυνατά σημειώσεις ή κείμενο.
● Αφήστε το παιδί να σας διηγηθεί ένα μάθημα.
● Αφήστε τους χρόνο να πουν τις λέξεις μέσα στο κεφάλι τους σιωπηλά.
● Καταιγισμός ιδεών με άλλους. Σχηματίστε ομάδες μελέτης.
● Όταν είναι δυνατόν, διδάξτε πληροφορίες μέσω ηχογραφήσεων, τηλεόρασης,
προφορικών αναφορών, ομοιοκαταληξίας και τραγουδιών, ραδιοφώνου, διαλέξεων,
βιβλιοπαρουσιάσεων, συζητήσεων σε πάνελ και ομάδες, προσκεκλημένων
διαλέξεων και προφορικών ερωτήσεων και απαντήσεων.
● Παρέχετε χρόνο για συναντήσεις με τους συμμαθητές σας πριν ή/και μετά το
μάθημα για να συζητήσετε την ύλη.
● Επαναδιατυπώστε σημαντικά σημεία για να αυξήσετε την κατανόηση.
● Ενθαρρύνετε τη συζήτηση και προσκαλέστε ερωτήσεις.
Μαθητές ανάγνωσης / γραφής:
Οι μαθητές που διαβάζουν/γράφουν προτιμούν μαθήματα βασισμένα σε κείμενο προκειμένου
να μάθουν ή να θυμηθούν. Χαρακτηριστικά:
● Μαθαίνετε καλύτερα από ένα εγχειρίδιο ή μια ανάγνωση.
● Καλός στο να κρατάει σημειώσεις.
● Να έχουν καλό γραφικό χαρακτήρα.
● Σας αρέσει να γράφετε εκθέσεις, αναφορές κ.λπ.
● Μάθετε καλά από ένα λεξικό, θησαυρό ή εγχειρίδιο.
● Οι λέξεις είναι ο δρόμος προς την καρδιά αυτών των μαθητών.
● Χρησιμοποιήστε προηγμένο σχεδιασμό.
● Όπως το διάβασμα.
● Ήσυχη από τη φύση της.
Στρατηγικές:
● Χρησιμοποιήστε εγχειρίδια ή βιβλία.
● Ενθαρρύνετέ τους να συμμετάσχουν σε μια λέσχη βιβλίου.
● Παρουσιάσεις PowerPoint.
● Ανάγνωση ημερολογίων ή βιβλίων ιστορικής φαντασίας.
● Συγγραφή εκθέσεων και οργανωμένες σημειώσεις.
● Χρησιμοποιήστε λέξεις όρασης, κάρτες μνήμης, κάρτες σημειώσεων και ιστορίες
εμπειρίας.
● Ενθαρρύνετε τα παιδιά να σημειώνουν και να περιγράφουν τις ιδέες τους καθώς
σχηματίζονται στο μυαλό τους.
● Εκπαιδεύστε τους να κάνουν ένα πρόχειρο προσχέδιο, παραλείποντας γραμμές
που θα τους επιτρέψουν να διορθώσουν/αναθεωρήσουν το έργο τους.
● Βοηθήστε τα να κάνουν γρήγορες περιγραφές στο χαρτί ή στο περιθώριο των
δοκιμίων πριν γράψουν τις απαντήσεις τους.
Μαθητευόμενοι με κιναισθησία:
Οι κιναισθητικοί μαθητές απολαμβάνουν την κίνηση και την πράξη παρά την ακρόαση κατά τη
μάθηση. Χαρακτηριστικά:
● Μαθαίνετε καλύτερα κάνοντας παρά ακούγοντας, βλέποντας ή διαβάζοντας.
● Συμμετέχουν σε αθλήματα, θεατρικές παραστάσεις και/ή καλλιτεχνικές δραστηριότητες.
● Σκιτσάρετε ενώ κρατάτε σημειώσεις ή παρακολουθείτε διαλέξεις.
● Συνδέστε τα μαθήματα με συγκεκριμένες επιδείξεις ή ρεαλιστικά στοιχεία στη μάθηση.
● Προτιμήστε παραδείγματα που χρησιμοποιούν την αίσθηση της αφής ή της όσφρησης.
● Θυμηθείτε τι κάνουν καλύτερα.
● Κλασικοί “πρακτικοί” μαθητές.
● Όπως οι φυσικές ανταμοιβές.
● Σε κίνηση τον περισσότερο χρόνο.
● Σας αρέσει να αγγίζετε τους ανθρώπους όταν μιλάτε.
● Χτυπάτε το μολύβι ή το πόδι όταν μελετάτε.
● Το διάβασμα δεν αποτελεί προτεραιότητα.
● Φτωχοί ορθογράφοι.
● Σας αρέσει να λύνετε προβλήματα με φυσική επεξεργασία.
● Θα δοκιμάσει νέα πράγματα.
● Εξωστρεφής από τη φύση του- εκφράζει τα συναισθήματά του με σωματικά μέσα.
● Χρησιμοποιήστε τα χέρια όταν μιλάτε.
● Φορέστε για άνεση.
Στρατηγικές:
● Χρησιμοποιήστε επιδείξεις που περιλαμβάνουν ενεργό συμμετοχή.
● Χρησιμοποιήστε διαδραστικές δραστηριότητες.
● Χρησιμοποιήστε την ηθοποιία σε θεατρικά έργα ή τη δημιουργία τέχνης.
● Κάντε συχνά διαλείμματα κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας.
● Αξιοποιήστε ομάδες και εκδρομές.
● Συνδέστε τα μαθήματα με πραγματικές εμπειρίες.
● Ζητήστε τους να κρατούν το γραφείο τους καθαρό από αντικείμενα που αποσπούν την
προσοχή.
● Βάλτε τους να καλύψουν τη σελίδα που δεν διαβάζουν.
● Χωρίστε την εργασία τους σε σύντομες συνεδρίες μελέτης. Πάρτε ένα χρονόμετρο.
Όταν ολοκληρωθεί μια εργασία, δώστε τους μια ανταμοιβή, όπως μια βόλτα γύρω
από το τετράγωνο, ακρόαση ενός τραγουδιού κ.λπ.
● Καθίστε τα όσο το δυνατόν πιο κοντά στον καθηγητή ή καθίστε τα στο κέντρο της
αίθουσας, περιτριγυρισμένα από ήσυχους μαθητές.
● Κατά τη διδασκαλία, χρησιμοποιήστε όσο το δυνατόν περισσότερο μια
πολυαισθητηριακή προσέγγιση (ακούγοντας, βλέποντας, αγγίζοντας και κάνοντας).
● Ενθαρρύνετέ τα να κοιμούνται άφθονα.
● Παρέχετε θρεπτικά πρωινά και μεσημεριανά γεύματα. Επιτρέψτε τους να
τσιμπολογούν φρούτα ή θρεπτικά τρόφιμα αν πεινάνε. Χρησιμοποιήστε μοντέλα,
πραγματικά αντικείμενα και υλικά που μπορούν να αγγίξουν και να μετακινήσουν.
● Αναθέστε διαδραστικές εργασίες.
● Ενθαρρύνετέ τους να καταγράφουν γραπτώς τις πληροφορίες που έμαθαν.
Διατηρήστε ένα απόθεμα χαρτιού σε ετοιμότητα.
● Όταν είναι δυνατόν, αφήστε τους να παίξουν ρόλους, να πληκτρολογήσουν, να
κρατήσουν σημειώσεις ή να κατασκευάσουν μοντέλα για να μάθουν τις πληροφορίες.
Πηγές:
– Προσαρμοστικότητα σε συστήματα διαχείρισης μάθησης με έμφαση στα
μαθησιακά στυλ https://repositum.tuwien.at/handle/20.500.12708/10843
– Χαρακτηριστικά των μαθησιακών στυλ (pdf)
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2a
hUKEwi02rHGyIv7AhXsXvEDHc5QCY4QFnoECCoQAQ&url=https%3A%2F%2F
d2y1pz2y630308.cloudfront.net%2F26627%2Fdocuments%2F2020%2F7%2FLe
arning%2520Style%2520Hints.pdf&usg=AOvVaw1CTfaYW_LTLmgVAh5glJbW
– Χαρακτηριστικά των μαθησιακών στυλ (pdf)
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&cad=rj
a&uact=8&ved=2ahUKEwi02rHGyIv7AhXsXvEDHc5QCY4QFnoECDQQAQ&url=

Όπως δείχνουν μελέτες που έχουν διεξαχθεί σχετικά με την οικογενειακή μάθηση, η
μέθοδος αυτή ενισχύει την αυτοπεποίθηση των μαθητών και ταυτόχρονα βοηθά τους γονείς
να ενισχύσουν ή να επεκτείνουν τις δικές τους γνώσεις.
Για να επιτευχθούν θετικά αποτελέσματα, πρέπει να ληφθούν υπόψη μια σειρά από
θεμελιώδεις προϋποθέσεις: η οικογενειακή μάθηση πρέπει να είναι χωρίς αποκλεισμούς
και να αναγνωρίζει και να εκτιμά τις πολιτισμικές, φυλετικές και πεποιθήσεις διαφορές.
https%3A%2F%2Fwww.academia.edu%2F35177409%2FCharacteristics_of_Lea
rning_Styles&usg=AOvVaw3RPjojBsv1cA4u71XZjU_p
– Χαρακτηριστικά των μαθησιακών στυλ (pdf)
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2a
hUKEwi02rHGyIv7AhXsXvEDHc5QCY4QFnoECDAQAQ&url=https%3A%2F%2F
www.edutopia.org%2Fpdfs%2Fgw_learning_styles.pdf&usg=AOvVaw0EVWLHr
w56y5zCoj23p3Dc
– Χαρακτηριστικά των οπτικών, κιναισθητικών και ακουστικών
μαθητών https://success.uark.edu/get-help/studentresources/learning-styles- characteristics.php
– Συμπληρώνοντας τα στυλ διδασκαλίας και μάθησης
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2a
hUKEwi02rHGyIv7AhXsXvEDHc5QCY4QFnoECDEQAQ&url=https%3A%2F%2F
socialwork.buffalo.edu%2Fcontent%2Fdam%2Fsocialwork%2Fhome%2Fteachi
ngresources%2FComplimenting_Teaching_%2526_Learning_Styles.pdf&usg=AO
vVaw3kmWSrasYlMK8upFwDLU_N
– Ανακαλύψτε τα μαθησιακά στυλ του παιδιού σας
https://laramolettiere.com/learning- styles-curriculum-checklist/
– Τρία στυλ μάθησης (pdf)
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=&ved=2a
hUKEwi02rHGyIv7AhXsXvEDHc5QCY4QFnoECDUQAQ&url=https%3A%2F%2F
www.missouristate.edu%2FAssets%2Fbusadv%2Fp-
30.pdf&usg=AOvVaw0HavC7oIOYg-180nxTZAlN

• Παρά το γεγονός ότι οι γονείς αναλαμβάνουν το ρόλο του δασκάλου, πρέπει να
υπάρχει μια σχέση εμπιστοσύνης, καθώς γονείς και παιδιά αποτελούν μια μονάδα
στο ίδιο επίπεδο: μαθαίνουν και προς τις δύο κατευθύνσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι
γονείς χάνουν την εξουσία. Ο μαθητής πρέπει να μάθει να ακούει και να μην
διακόπτει, και κάνοντας το ίδιο και εμείς οι ίδιοι, θα λειτουργήσουμε ως πρότυπο για
τα παιδιά μας.
• Τα λάθη αποτελούν φυσικό μέρος της διαδικασίας μάθησης. Δεν τιμωρούνται, αλλά
χρησιμοποιούνται για προβληματισμό και ως αφετηρία για περαιτέρω μάθηση.
• Τα θέματα που πρέπει να διδαχθούν είναι όλα σημαντικά, τόσο το περιεχόμενο της
διδακτέας ύλης όσο και τα δευτερεύοντα θέματα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια
της διαδικασίας.
• Τα επιτεύγματά τους, όσο μικρά και αν είναι, πρέπει να εκτιμώνται, ώστε να
ενθαρρύνονται να συνεχίσουν να καταβάλλουν προσπάθειες και να συνεχίσουν να
μαθαίνουν.
Όταν εξετάζεται η οικογενειακή μάθηση, είναι σημαντικό να καταρτιστεί ένα γενικό σχέδιο
σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς του κέντρου. Είναι επίσης σημαντικό να
αλληλεπιδράσουμε με άλλες οικογένειες που ασχολούνται με αυτό το είδος μάθησης,
καθώς μπορούν να μας δώσουν ιδέες και συμβουλές.
Κατά την εκτέλεση των μαθησιακών καθηκόντων, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι κάποιος
μαθαίνει, αφενός, αλληλεπιδρώντας με το αντικείμενο μελέτης και, αφετέρου,
μεσολαβώντας, αλληλεπιδρώντας και διαπραγματευόμενος με άλλους. Για να
αποκτήσουμε νέες γνώσεις, πρέπει να τις συσχετίσουμε με προηγούμενες γνώσεις και
εμπειρίες, επομένως είναι απαραίτητο οι γονείς να ενεργούν διευκολύνοντας και
διαμεσολαβώντας τη γνώση και ενθαρρύνοντας τις ερωτήσεις και την περιέργεια του
μαθητή.
Μια άλλη πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι το περιβάλλον. Είναι σημαντικό να
δημιουργηθεί μια συναισθηματική ατμόσφαιρα αμοιβαίας εμπιστοσύνης για να προσελκύσει
την προσοχή του μαθητή και να τον κάνει να αισθανθεί άνετα. Πρέπει να εκτιμήσουμε τα
ενδιαφέροντα και τις προηγούμενες γνώσεις του μαθητή για να αποφύγουμε την πλήξη. Το
νέο περιεχόμενο πρέπει να εισάγεται με λογικό ρυθμό, ώστε να αποφεύγονται τα
συναισθήματα απογοήτευσης.
Η διαχείριση των συναισθημάτων είναι επίσης κάτι που πρέπει να διδάξουμε. Για
παράδειγμα, αν χρησιμοποιούνται εκπαιδευτικά παιχνίδια, τα παιδιά πρέπει να μάθουν
πώς να διαχειρίζονται την ήττα.
Σχεδιασμός συνεδρίας
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να καθορίσετε έναν μαθησιακό στόχο και τον
τρόπο επίτευξής του.
• Για τον καθορισμό του στόχου, είναι σημαντικό να συντονιστείτε με το σχολείο είτε
πρόκειται για αναθεώρηση είτε για επέκταση του περιεχομένου.
• Για να αποφασίσουμε πώς θα πραγματοποιήσουμε τη διαδικασία, πρέπει πρώτα να
έχουμε παρατηρήσει τον μαθητή για να μάθουμε ποια είναι τα ενδιαφέροντα και οι
προτιμήσεις του. Μπορούμε να εισαγάγουμε τη μάθηση ενώ παίζει, προτείνοντας
κοινές αναγνώσεις, ζωγραφική κ.λπ. Θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε μια στιγμή κατά
την οποία ο μαθητής είναι χαλαρός, να τον/την πλησιάσουμε, να αλληλεπιδράσουμε
στη δραστηριότητα και να
να παρουσιάσουμε αυτό που μας ενδιαφέρει. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι αυτό δεν
θα θεωρηθεί ως επιβολή ή διακοπή της δραστηριότητας, διότι ο μαθητής θα
μπορούσε να αρνηθεί να συμμετάσχει.
Πιθανές δραστηριότητες
Οι δραστηριότητες που ασκούμε πρέπει να ποικίλλουν όχι μόνο ως προς την τυπολογία
τους, αλλά και ως προς τον τόπο όπου ασκούνται. Μπορούμε να τις βγάλουμε έξω από το
σπίτι, να τις κάνουμε ενώ περπατάμε, σε ένα πάρκο ή όταν επισκεπτόμαστε ένα μουσείο ή
έναν ζωολογικό κήπο. Όσο πιο ποικίλες είναι οι επιλογές, τόσο περισσότερο θα
προσελκύσουμε την προσοχή των μαθητών.
• Τα παιχνίδια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την επέκταση του λεξιλογίου. Για
παράδειγμα, αν ο μαθητής παίζει μπάλα, ανάλογα με την ηλικία και το μορφωτικό
επίπεδο, μπορεί να ερωτηθεί ποια άλλα παιχνίδια με μπάλα γνωρίζει, πώς
ονομάζονται τα μέρη του σώματος που χρησιμοποιούνται για το παιχνίδι, ποια οστά
υπάρχουν σε αυτά τα μέρη του σώματος. Για τα μαθηματικά, μπορούν να τεθούν
προβλήματα με αντικείμενα που προσθέτουμε, αφαιρούμε, πολλαπλασιάζουμε. Οι
δραστηριότητες παζλ είναι πολύ καλές για την επιτάχυνση της διαδικασίας
εκμάθησης χειρισμού προβλημάτων και εύρεσης λύσεων. Αυτή η ικανότητα δεν θα
είναι χρήσιμη μόνο για τα μαθηματικά, αλλά και για τη ζωή γενικότερα.
Νέα παιχνίδια μπορούν επίσης να δημιουργηθούν από παιχνίδια που γνωρίζουμε
ότι αρέσουν στον μαθητή, όπως το να παίζουμε μπίνγκο με λέξεις στην κάρτα αντί
για αριθμούς και να ζωγραφίζουμε εικόνες από το τύμπανο.
• Η ζωγραφική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επέκταση του λεξιλογίου ή για την
εκμάθηση της γραφής ή τη βελτίωση της καλλιγραφίας σε νεαρή ηλικία. Αν το παιδί
ζωγραφίζει έναν ήλιο, μπορούμε να του μάθουμε να γράφει τη λέξη ή να του
ζητήσουμε να ζωγραφίσει το φεγγάρι ή ένα σύννεφο. Μπορούμε να προτείνουμε τη
χρήση μαρκαδόρων, χρωματιστών μολυβιών ή ακουαρέλας σε χαρτί ή με κιμωλία ή
μαρκαδόρους σε μαυροπίνακα.
• Το διάβασμα μπορεί να γίνει μαζί, αφού συμφωνήσετε για ένα βιβλίο λαμβάνοντας
υπόψη τα ενδιαφέροντα του παιδιού. Είναι σημαντικό οι γονείς να έχουν διαβάσει το
βιβλίο από πριν, ώστε να οργανώσουν λεξιλογικές επεκτάσεις, συζητήσεις για
θέματα που εμφανίζονται, να προτείνουν εναλλακτικά τέλη ή να ζητήσουν από το
παιδί να φανταστεί ένα εναλλακτικό τέλος. Για τη δραστηριότητα αυτή, καλό θα ήταν
να καθιερωθεί ένα σταθερό χρονοδιάγραμμα ώστε να γίνει ρουτίνα και να αποκτήσει
συνέχεια.
Αξιολόγηση της διαδικασίας
Η επίτευξη των στόχων θα καταγράφεται στο σχολείο, αλλά είναι επίσης βολικό για τους
γονείς να παρακολουθούν τις δραστηριότητες που πραγματοποιούμε στο σπίτι,
αντικατοπτρίζοντας, για παράδειγμα, την καταλληλότητα της δραστηριότητας που
πραγματοποιείται, την αποδοχή της δραστηριότητας από τον μαθητή και τα αποτελέσματα
που επιτυγχάνονται. Για να γίνει αυτό, μπορούμε να έχουμε στο σπίτι έναν πίνακα με τους
στόχους ή/και τις δραστηριότητες που έχουμε κάνει. Ανάλογα με το αν οι στόχοι έχουν
επιτευχθεί ή όχι, προσθέτουμε αστεράκια ή ερωτηματικά. Με αυτόν τον τρόπο κάνουμε τον
μαθητή ενεργό συμμετέχοντα και το παιδί μπορεί ακόμη και να αισθάνεται ενθαρρυμένο να
επαναλάβει μια δραστηριότητα αν δει το ερωτηματικό αντί για το αστέρι.
Δημιουργία συνδέσεων
Από τη στιγμή που γεννιόμαστε, και καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, δημιουργούμε
συνδέσεις ανάμεσα σε ό,τι είναι γνωστό και βιωμένο και σε ό,τι είναι καινούργιο. Αυτές οι
συνδέσεις αποτελούν θεμελιώδη δεξιότητα για τη μάθηση και μας επιτρέπουν να
κατανοούμε και να είμαστε περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένοι στον κόσμο στον οποίο
ζούμε. Η ικανότητα να δημιουργούμε συνδέσεις σχετίζεται με την ικανότητα να βλέπουμε
ότι τα σύμβολα, όπως οι αριθμοί, τα γράμματα και οι λέξεις, αντιπροσωπεύουν πραγματικά
αντικείμενα (συμβολική αναπαράσταση). Η πραγματοποίηση μιας σύνδεσης περιλαμβάνει
δεξιότητες εκτελεστικής λειτουργίας, όπως η χρήση όσων γνωρίζετε (μνήμη εργασίας), η
διαπίστωση του τι είναι ίδιο και τι διαφορετικό (γνωστική ευελιξία) και η ταξινόμηση αυτών
των πραγμάτων σε κατηγορίες.
Στην πραγματικότητα, η δημιουργία συνδέσεων περιλαμβάνει την ανάπτυξη κατανόησης
του τρόπου με τον οποίο συνδέονται τα πράγματα. Η βελτίωση της ικανότητας
πραγματοποίησης κοινών και ασυνήθιστων συνδέσεων προσφέρει μεγάλα οφέλη τόσο στα
παιδιά όσο και στους ενήλικες, καθώς αποτελεί κεντρικό συστατικό της δημιουργικότητας.
Στην καθημερινή μας ζωή, συνήθως δημιουργούμε τις ακόλουθες συνδέσεις μεταξύ του
γνωστού και αυτού που μας παρουσιάζεται ως καινούργιο:
– Εντοπίζουμε ομοιότητες. Τα παιδιά μαθαίνουν φυσικά να ταξινομούν και να
κατηγοριοποιούν αντικείμενα.
Ταξινομούνται ανάλογα με το σχήμα, το μέγεθος, το χρώμα και τον τύπο.
Μια άλλη επιλογή θα ήταν να κρατάμε ημερολόγιο των συνεδριών μας, είτε σε χαρτί είτε
ψηφιακά. Ίσως υπάρχουν ακόμη και σχολεία ή κοινότητες οικογενειακής μάθησης που
προσφέρουν ένα ιστολόγιο όπου οι γονείς μπορούν να μοιράζονται τις εμπειρίες τους και
να βοηθούν έτσι να δίνουν ιδέες σε άλλους γονείς.
Είναι θεμελιώδες να ενθαρρύνουμε τους μαθητές να βελτιώνονται και να θεωρούμε την
αποτυχία απαραίτητη για την ακαδημαϊκή και προσωπική ανάπτυξη.
https://familylearning.ie/
https://www.youtube.com/watch?v=D-c2mv3pc34
https://www.youtube.com/watch?v=tOi6U4-yNTM
https://www.aprendizaje.wiki/el-aprendizaje-en-la-familia.htm
– Εντοπίζουμε τις διαφορές. Η ταξινόμηση των αντικειμένων απαιτεί την κατανόηση
του πώς διαφέρουν, καθώς και την κατανόηση του πώς μοιάζουν.
– Συνδέουμε διαφορετικά πράγματα ή ιδέες. Τα παιδιά δημιουργούν συνδέσεις
κατανοώντας πώς συνδέονται τα πράγματα, για παράδειγμα με τη χρήση και τον
σκοπό τους.
– Κάνουμε ασυνήθιστες συνδέσεις. Όταν τα παιδιά μπορούν να κάνουν συνδέσεις
που είναι ασυνήθιστες ή αντιβαίνουν στον κανόνα, έχουν τα θεμέλια για πραγματικά
δημιουργική σκέψη. Καθώς αναπτύσσουν τη δική τους μοναδική προοπτική, τα
παιδιά μπορούν να σκεφτούν νέους και ενδιαφέροντες τρόπους για να κατανοήσουν
και να αλληλεπιδράσουν στον κόσμο. Για παράδειγμα, μπορεί να μετατρέψουν ένα
γνωστό παιχνίδι σε ένα νέο, αλλάζοντας τους κανόνες.
Στην εκπαίδευση, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η μάθηση εμπλουτίζεται σημαντικά αν
καταφέρουμε να ενσωματώσουμε στην τάξη αυτές τις συνδέσεις που δημιουργεί ο
εγκέφαλός μας με φυσικό τρόπο. Σε αυτή την κατεύθυνση, επισημαίνουμε παρακάτω
ορισμένες πτυχές που βοηθούν τη μάθηση:
Κάνοντας λάθη. Τα λάθη είναι απαραίτητο μέρος της μάθησης, και όταν τα παιδιά κάνουν
λάθη, δημιουργούν επίσης συνδέσεις. Ως εκ τούτου, πρέπει να το εκμεταλλευτείτε στο
έπακρο.
Ενθάρρυνση της εξερεύνησης στα παιχνίδια. Τα παιχνίδια θα αποτελέσουν μια
διαφορετική και διασκεδαστική ευκαιρία για εξερεύνηση και δημιουργία συνδέσεων στο
περιβάλλον.
Παίζοντας διαφορετικά παιχνίδια. Τα παιχνίδια ταξινόμησης βοηθούν στην
πραγματοποίηση συνδέσεων.
Εντοπισμός νέων συνδέσεων. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να κάνουν ή να
δουν νέες συνδέσεις που μπορεί να μην είχαν παρατηρήσει οι ίδιοι.
Ενθάρρυνση της καινοτόμου σκέψης. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να δουν τα
πράγματα με διαφορετικούς τρόπους, βοηθώντας τα να σκεφτούν με νέους και
δημιουργικούς τρόπους.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν εντοπίσει ρουτίνες και δραστηριότητες που μπορούν να
βοηθήσουν στη δημιουργία σχέσεων, αν τις ενσωματώσουμε έξυπνα στην καθημερινή μας
ζωή, όχι μόνο στο σχολείο, αλλά και στην οικογενειακή ζωή. Οι αφορμές είναι αμέτρητες
στην καθημερινή ζωή, αλλά παρακάτω παρατίθενται μερικά παραδείγματα:
– Την ώρα του γεύματος: συζήτηση για τον αριθμό των ατόμων που θα δειπνήσουν
και για το πόσα σερβίτσια θα πρέπει να υπάρχουν στο τραπέζι.
– Κατά το ντύσιμο: διαπίστωση των διαφορών και των ομοιοτήτων μεταξύ των
διαφόρων ενδυμάτων.
– Όταν κάνετε έναν περίπατο μαζί: εκμεταλλευτείτε τον για να παρατηρήσετε το
περιβάλλον.
– Παίζοντας με τα τραγούδια και το ρυθμό τους για να μαντέψουν τον τίτλο, κάνοντας
παιχνίδια ταξινόμησης διαχωρίζοντας τα μεγάλα από τα μικρά, για παράδειγμα, ή
γράφοντας τις λέξεις που λένε τα παιδιά και βάζοντάς τα να συνδέσουν αυτά που
λένε με αυτά που γράφονται.
– Βοηθώντας να προβληματιστούμε σχετικά με το γιατί έγινε ένα λάθος και τι μπορούμε
να μάθουμε από αυτό.
Πηγές:
– https://letstalkscience.ca/educational-resources/learning-strategies/making-
συνδέσεις
– https://www.geography.org.uk/Making-connections-for-learning
– https://www.aatcomment.org.uk/learning/study-tips/making-connectionswhen-learning/
– https://www.sec-ed.co.uk/best-practice/five-keys-to-learning-making-
συνδέσεις/